Voorzichtig leg ik mijn riem en vest naast mij in een blauw bakje. Daarbij komt nog een transparant zakje met allemaal vloeibare substantie, mijn jas en mijn bagage. Lichtelijk geïrriteerd wijst de bewaking mij naar voren terwijl ik daar nog met mijn handen vol sta. Broek zakt van mijn de kont, een vest, een jas, een handtas, een koffer, een transparant zakje met vloeibare substanties en een fles sambucca.. Dat alles moet ik in een keer oppakken en mij verplaatsen.
Ik zeg ho ho, doe es ff rustig ik heb mijn handen vol. En op mijn gemakje loop ik naar voren om daar mijn spulletjes voor de scanner te droppen. Intussen mag ik door de bodyscan en wordt vervolgens gefouilleerd door een vrouw die zonder pardoes mijn broekspijpen omhoog trekt. In een milliseconde bedenk ik mij of ik mijn benen deze ochtend van de wintervacht ontdaan heb...
Met blosjes op de wangen loop ik verder om mijn spullen weer te collecteren. Terwijl ik mijn riem weer subtiel om probeer te doen staat er een vriendelijke zaken meneer naast me. Onze blikken kruisen elkaar wanneer we beiden onze riem om doen. Verlegen lacht hij; "wat een gedoe ook hè?"
Terwijl ik mij weer aankleed word ik ongeduldig weg gestaard door de beveiligers. Ik niet gek! Ik moet mij hier uitkleden, dan kleed ik mij hier ook weer gewoon aan. Terwijl ik mijn broek optrek voel ik een enorme oprisping aankomen van dat flesje Spa groen wat ik ook nog op moest drinken of weggooien.. Wanneer ik deze de vrije loop laat, besef ik iets te laat dat ik net daarvoor een broodje kipfilet met knoflook en chili gegeten heb..
Ik pak snel mijn tas en scheer mij giechelend weer weg. Op naar Manchester! Maar geen paniek lieve vrienden, ik beloof zondag weer terug te vliegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten