Het eens zo irritante doch prettige landschap wat ik bewonderde vanuit mijn woonkamer blijkt plots te zijn verandert. Daar waar eerst stellages en bouwvakkers onderdeel uitmaakten van mijn uitzicht is er nu alleen nog maar een witte muur. Geen stellages meer en dus geen dansende bouwvakkers meer. Geen poserende, afgetrainde en fluitende bouwvakkers die soms een iets te laag hangende broeken aan hadden.
Mijn dag is nog
maar 10 minuten oud en ik word nu al gedwongen na te denken over hoe ik deze
gebeurtenissen en ‘plotselinge veranderingen’ moet verwerken. Soms zijn er
van die dingen die je bewust maken van beslissingen en gebeurtenissen in
het leven. Soms heb je er invloed op, soms heb je er geen invloed op. Het
beste wat je dan kan doen.. is loslaten. Of het nou je overleden Senseo
is, een vertrokken bouwvakker of gewoon een gevoel. Maar hoe doe je dat?
Dat loslaten..'
Loslaten gaat niet over vergeten, ergens niet aan
denken of iets negeren.
Het laat geen gevoel achter van woede, jaloezie of spijt.
Loslaten is niet winnen of verliezen. Het heeft niks van doen met je trots,
en het gaat niet over je verschijning, het houdt niet vast aan het verleden.
Loslaten is niet het wegstoppen van herinneringen of verdrietige gedachtes,
het laat geen leegtes, pijn of verdriet achter. Het gaat niet over opgeven of toegeven.
Loslaten gaat niet over verdriet of over verslagen zijn.
Loslaten is het koesteren van momenten, ergens boven kunnen staan en doorgaan. Het is het
hebben van een open mind en het vertrouwen in de toekomst. Loslaten is accepteren.
Het is leren en ervaren en groeien. Loslaten is dankbaar zijn voor de momenten dat je moest lachen, voor de momenten dat je moest huilen en voor de momenten die je hebben gemaakt tot wie je bent. Het gaat over alles dat je hebt, dat wat je had en alles dat je snel weer zult hebben. Loslaten is het lef hebben om veranderingen te accepteren en kracht te vinden om door te gaan. Loslaten is volwassen worden. Het realiseren dat je hart soms het meest krachtige remedie kan zijn. Loslaten is een deur openen, een weg zien en jezelf vrij laten…
Het laat geen gevoel achter van woede, jaloezie of spijt.
Loslaten is niet winnen of verliezen. Het heeft niks van doen met je trots,
en het gaat niet over je verschijning, het houdt niet vast aan het verleden.
Loslaten is niet het wegstoppen van herinneringen of verdrietige gedachtes,
het laat geen leegtes, pijn of verdriet achter. Het gaat niet over opgeven of toegeven.
Loslaten gaat niet over verdriet of over verslagen zijn.
Loslaten is het koesteren van momenten, ergens boven kunnen staan en doorgaan. Het is het
hebben van een open mind en het vertrouwen in de toekomst. Loslaten is accepteren.
Het is leren en ervaren en groeien. Loslaten is dankbaar zijn voor de momenten dat je moest lachen, voor de momenten dat je moest huilen en voor de momenten die je hebben gemaakt tot wie je bent. Het gaat over alles dat je hebt, dat wat je had en alles dat je snel weer zult hebben. Loslaten is het lef hebben om veranderingen te accepteren en kracht te vinden om door te gaan. Loslaten is volwassen worden. Het realiseren dat je hart soms het meest krachtige remedie kan zijn. Loslaten is een deur openen, een weg zien en jezelf vrij laten…
Nu kun je wel
denken.. al dit voor een Senseo? Al dit voor een paar zwetende en luidkeelse
bouwvakkers? Nee hoor geen paniek! Maar hebben we niet allemaal wel eens iets
dat we los moeten laten. Vandaag zijn het mijn bouwvakkers, mijn Senseo
apparaat of een gevoel. Wat we morgen los moeten laten.. dat laten we
morgen wel weer los.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten