Naast afwassen en douche is een autorit ook een goed moment om je gedachten eens even de vrije loop te laten gaan. Zo ontstaan er het 's ochtends onderweg naar mijn werk vaak genoeg nieuwe blogs in mijn hoofd die ik, tegen de tijd dat ik 's avonds thuis kom, grandioos hard vergeten ben. Lange tijd heb ik gedacht dat wanneer ik iets opschrijf dan vergeet ik het ook niet. Wanneer een afspraak in mijn agenda staat, dan kan ik die dag geen dubbele afspraken inplannen. Logisch toch?
Inmiddels heb ik een boekje waarin ik elke ochtend begin met schrijven; dit moet ik nog doen, dat moet ik niet vergeten, kijk even naar die vragen, geef antwoord op dat vraagstuk. Het resulteert in een zeer overzichtelijk lijstje. Het zou natuurlijk leuk zijn als ik niet vergeet om dit lijstje terug te lezen en de - vergeet mij niet - taken ook daadwerkelijk uit te voeren.
Nog iets wat heel logisch klinkt zijn de gynaecologisch bezoekjes. Wij vrouwen, wij kennen het allemaal. Het hele gedoe is al een ongemakkelijke bedoeling bij elkaar dus je wilt je wel 'goed' voelen op zo'n dag. Daarom zet je je beste beentje voor; je ontdoet je van je wintervachtje en de 'oei ik groei' haartjes, je trekt je mooiste ondergoed aan; een setje dat niet alleen in kleur matcht maar ook in kanten randjes. Je trekt een leuk outfit aan en vertrekt met een 'Man, I feel like a woman!' vibe naar de gynaecoloog.
Lang duurt die vibe helaas nooit. Bij aankomst wordt er een gordijn om je heen geslagen zodat je je in alle 'privacy' kunt ontdoen van je kleren. Leuk dat ze je die privacy gunnen maar als je een paar minuten later in die flatteuze stoel ligt is er geen privacy meer en daarbij krijgt dat mooie matchende setje wat zo zorgvuldig uitgekozen is, nooit de erkenning wat het verdient.
Na het ploeg- en veldwerk mag je je weer in alle privacy aankleden. Wanneer dat gordijn dan bijna gesloten is komt er nog snel een hand naar je toe. Een hand die me daar toch een schaap van een pamper vast heeft. Zo'n pamper, die je laat lopen alsof je in je broek gepoept hebt. Zo'n pamper waarvan je weet dat je niet de roltrap naar boven moet nemen. Zo'n pamper die niet eens past in je zo zorgvuldig uitgekozen ondergoed. Zo'n pamper die je alles behalve een 'Man I feel like a woman!' vibe zal geven.
Gelukkig werkt mijn korte geheugen niet zo goed, dus al zou ik het zelfs opschrijven dat dit gebeurd is, ik zou het waarschijnlijk toch vergeten te lezen. Dus geen paniek! dingen vergeten heeft dus ook zijn voordeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten