Daar we eigenlijk heel goed weten dat we niet op uiterlijk moeten beoordelen, doen we het toch bijna allemaal. Het is een proces waar je gewoon niet zo veel grip op hebt. Een eerste indruk, oordeel of label is binnen een paar seconden gemaakt in onze brein. Of we er ook naar handelen, dat is een tweede. Maar hoe graag ik ook zou willen zeggen dat uiterlijke verschijnselen een bijzaak zijn.. het zou een leugenaar van mij maken.
Onlangs heb ik gekozen voor een avontuur en ben een nieuwe zoektocht begonnen. Websites bezoeken, door verschillende plaatjes heen klikken en dan bedenken of je er wel of niet een afspraakje mee moet inplannen. Een profiel aanmaken en de makers van de website overtuigen van mijn wensen. Een omschrijving geven van de gewenste karaktereigenschappen en uiterlijke kenmerken. En dan maar hopen dat er een perfecte match uit gaat komen. Natuurlijk ben ik zelf pro-actief opzoek; zo informeer ik mijn vrienden en vriendinnen dat ik zoekende ben. Je weet immers maar nooit wie de gouden tip heeft.
Inmiddels heb ik al een paar afspraakjes gehad en elke keer weer kom ik toch een beetje teleurgesteld thuis. Stel ik dan echt te hoge eisen? Zijn mijn verwachtingen dan niet realistisch? Ik mag toch wel een beetje kritisch zijn als ik een beslissing moet maken waar ik mijn hart de komende 30 jaar een thuis ga geven..
Het is niet zo eenvoudig.. Een huis kopen..
Angstaanjagend vind ik wel dat een geschikt huis zoeken net zo moeilijk, ingewikkeld en persoonlijk is als het zoeken van een partner. Relatieplanet of Funda.. beide bieden mooie plaatjes, maar toch, de kleine oneffenheden zijn uit de presentatie gelaten. Een dragende pilaar midden in een woonkamer heel specifiek weglaten op foto's staat gelijk aan een date die in een rolstoel zit maar besluit dit nog even voor zichzelf te houden tot het moment suprême. Maar ook bijvoorbeeld de eigenschap; jaloers zijn. Dit staat praktisch gelijk aan een rot dak; het is er wel, je ziet het alleen niet meteen.
Een date, een huis kopen, een huwelijk, een hypotheek.. Ze bezorgen je uiteindelijk allemaal wel een keer hoofdpijn. Komende week heb ik weer een bezichtiging en aangezien de huizen net zo snel afgekeurd worden als mijn dates... vermoed ik dat dit nog een lange, barre, kille en eenzame zoektocht wordt. Misschien toch tijd voor lichtelijke paniek..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten