dinsdag 24 september 2013

Een klein beetje Ms Jones…

Een kleine beetje Bridget, is wat er momenteel in mij omgaat. En waarom dan maar een klein beetje Bridget? Nou, buiten de leeftijd, het roken en het overmatig drinken van alcohol hebben we verder niet veel gemeen. Oké, we zijn ook beide single en in gevecht met de kilootjes, maar daarmee is het meeste wel gezegd denk ik.
Bridget wil graag aan de man en daarmee verschillen wij van elkaar. Bij mij is het namelijk zo dat mijn omgeving mij heel graag aan de man wilt zien. Dat maakt mijn omgeving mij pijnlijk duidelijk wanneer ik vertel over de verschillende confrontaties die ik met het mannelijke geslacht heb gehad.

Wanneer ik een schadeformulier met een man moet invullen na een kleine bumper-trekhaak actie bij de Albert Heijn, zijn mijn vrienden voornamelijk geïnteresseerd of ik wel eens een beschuitje zou willen eten met deze man? “Was het wat?”  wordt ook veelal gevraagd. “Je hebt nu wel zijn nummer, je kunt hem altijd een sms sturen en vragen of hij ‘letsel’ opgelopen heeft?”


Zo slaat de fantasie van mijn vriendinnen pas echt op hol wanneer ik vertel over mijn afspraakje met de gynaecoloog. Prince Charming met zijn lange witte dokters jas, zijn doktersbril en dat golvend haar, die je langzaam ontdoet van je kleren en dan met zijn stethoscoop je hartslag opmeet gevolgd door het opmeten van je temperatuur met zijn thermom…. Snel maak ik een eind aan deze hitsige fantasie, het was namelijk een klein rond vrouwke met witte lange doktersjas en doktersbril en niet zo’n golvend haar.
Nog net zie ik een wenkbrauw optrekken bij mijn vriendin; “een beetje Bi is niet bah”


Soms hebben mensen een bepaalde blik in hun ogen. Zo’n blik van hoop, alsof er een kraslot open gekrast wordt en bij elk vakje zou zomaar de jackpot kunnen vallen.. Die hoopvolle blik, die zie ik soms ook wel eens bij mams in de ogen wanneer ik haar vertel over een onschuldige flirt of over een gezellige avond met een oude bekende.

Wanneer ik het verblijdende nieuws de wereld in mag helpen dat ik volgende week met een nieuwe baan begin en over drie maandjes Peettante word, voel ik toch een kleine piranha beet wanneer ik de opmerking krijg.. “Nu nog een vriendje hé?”
Het lijkt haast een geprioriteerde missie te worden om mij aan de man te krijgen. Om jullie dan maar een zetje in de juiste richting te geven; ik val niet op alcoholisten, workaholics, mannen met bindingsangst of verlatingsangst, mannen met een vriendin, vrouw of kinderen,  vrouwenhaters, mannen met grootheidswaanzin, chauvinisten, emotionele fuckwhats of perverse mannen.


Succes en geen paniek! Er zit echt geen haast bij. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten