Het is een zonnige donderdagochtend wanneer ik naar mijn
auto loop en opeens een diepe stem achter mij hoor; “Uhm, jongedame..”
Het woord ‘Uhm’ gevolgd door ‘Jongedame’ belooft nooit veel goeds. Ik krimp al lichtelijk in elkaar bij het horen van deze woorden. Een ongemakkelijk gevoel en zweet handjes presenteren zich direct. Ik ontwikkel een ongekend vermogen om de afgelopen weken in één flits als een ware actiefilm door mijn hoofd te laten spelen. ‘Uhm jongedame’ zijn de woorden waarmee mams mij vroeger tot de orde riep wanneer ze mij met een van mijn leugentjes confronteerde. Zeg nou zelf, een leeg maar net nieuw pak hagelslag op tafel.. daarvan kun je de muisjes niet de schuld blijven geven. Het zijn de woorden die je hoort wanneer je met je handjes op heterdaad in de koekjestrommel wordt betrapt…
De ware actiefilm die zich in mijn hoofd afspeelt onthult geen dingen die ik dringend moet verbergen. Al zijn er wel een aantal grijze gebieden. Gezellige feestjes, open bar en hakkenschoenen. Niks beschamends overigens, maar toch. Wat heeft deze man, die mij aanspreekt met ‘uhm jongedame’, mij te melden. Wat heeft hij gezien of gehoord waardoor hij zich genoodzaakt voelt om mij hiermee te confronteren?
Voordat ik mij omdraai om ‘de stem’ onder ogen te komen, schiet er nog een filmflits door mijn hoofd. Twee weekenden geleden ben ik onderweg naar huis namelijk een schoen (eigenlijk beide) ‘kwijtgeraakt’. En nu geloof ik niet in sprookjes, maar zou het?
Staat daar, wanneer ik mij omdraai, dan toch Prince Charming voor me met die ‘ene’ missende schoen die hij elegant aan mijn voet introduceert?
Met een blosje op mijn wangen zwiep ik mijn lange blonde haren over mijn schouder en knipper nog één keer diep met mijn volle wimpers. Met mijn hoofd lichtjes gebogen draai ik mij onschuldig naar de stem toe die mij zojuist aansprak met de woorden ‘uhm jongedame’…
Het woord ‘Uhm’ gevolgd door ‘Jongedame’ belooft nooit veel goeds. Ik krimp al lichtelijk in elkaar bij het horen van deze woorden. Een ongemakkelijk gevoel en zweet handjes presenteren zich direct. Ik ontwikkel een ongekend vermogen om de afgelopen weken in één flits als een ware actiefilm door mijn hoofd te laten spelen. ‘Uhm jongedame’ zijn de woorden waarmee mams mij vroeger tot de orde riep wanneer ze mij met een van mijn leugentjes confronteerde. Zeg nou zelf, een leeg maar net nieuw pak hagelslag op tafel.. daarvan kun je de muisjes niet de schuld blijven geven. Het zijn de woorden die je hoort wanneer je met je handjes op heterdaad in de koekjestrommel wordt betrapt…
De ware actiefilm die zich in mijn hoofd afspeelt onthult geen dingen die ik dringend moet verbergen. Al zijn er wel een aantal grijze gebieden. Gezellige feestjes, open bar en hakkenschoenen. Niks beschamends overigens, maar toch. Wat heeft deze man, die mij aanspreekt met ‘uhm jongedame’, mij te melden. Wat heeft hij gezien of gehoord waardoor hij zich genoodzaakt voelt om mij hiermee te confronteren?
Voordat ik mij omdraai om ‘de stem’ onder ogen te komen, schiet er nog een filmflits door mijn hoofd. Twee weekenden geleden ben ik onderweg naar huis namelijk een schoen (eigenlijk beide) ‘kwijtgeraakt’. En nu geloof ik niet in sprookjes, maar zou het?
Staat daar, wanneer ik mij omdraai, dan toch Prince Charming voor me met die ‘ene’ missende schoen die hij elegant aan mijn voet introduceert?
Met een blosje op mijn wangen zwiep ik mijn lange blonde haren over mijn schouder en knipper nog één keer diep met mijn volle wimpers. Met mijn hoofd lichtjes gebogen draai ik mij onschuldig naar de stem toe die mij zojuist aansprak met de woorden ‘uhm jongedame’…
“Dat briefje, dat had ik onder je ruitenwisser gelegd, ik
ben automonteur”
Ik kijk de man een beetje beduusd aan. Owja. Er plakte onlangs een briefje onder mijn ruitenwisser. Na mijn bumper-trekhaak actie was er schade aan mijn auto zichtbaar. Deze aardige monteur heeft mij hierop een briefje geschreven met zijn nummer en het aanbod de auto op te kalefateren.
Geen Prince Charming dus, geen confrontatie met onbehoorlijk gedrag en geen schoen(en) die geretourneerd worden. Kortom, geen paniek voor mij, het mysterie rondom de schoenen blijft, de grijzen gebieden blijven grijs en de woorden ‘uhm jongedame’ zijn opeens een stuk minder beladen.
Ik kijk de man een beetje beduusd aan. Owja. Er plakte onlangs een briefje onder mijn ruitenwisser. Na mijn bumper-trekhaak actie was er schade aan mijn auto zichtbaar. Deze aardige monteur heeft mij hierop een briefje geschreven met zijn nummer en het aanbod de auto op te kalefateren.
Geen Prince Charming dus, geen confrontatie met onbehoorlijk gedrag en geen schoen(en) die geretourneerd worden. Kortom, geen paniek voor mij, het mysterie rondom de schoenen blijft, de grijzen gebieden blijven grijs en de woorden ‘uhm jongedame’ zijn opeens een stuk minder beladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten