Die jeugd van tegenwoordig..

De vrijdag avond is aangebroken! De vrijdag avond van de Melkweg in Amsterdam, de vrijdagavond van de reünie met Knaksap, de vrijdagavond van bier en boogie. Tenminste, dat was het plan. Dat ik dan uiteindelijk in het kinderzwembad belandt met mijn liefste hoogzwangere bolgebuikte vriendin, is maar een kleine verandering in het scenario.

Wanneer we aan de kassa staan vraag ik nog of er disco zwemmen is. De mevrouw achter het bewakingsglas vertelt ons met een verbeten gezicht dat er wel ‘jeugd’ aanwezig is en dat er ook wel ‘moderne’ muziek gedraaid wordt. De ‘moderne muziek’ blijkt uiteindelijk een achtergrond muziekje bestaande uit liedjes van vijf jaar geleden. “Toen wij ook nog jong waren!” zegt Rianna.

Veel verandert in het zwembad is er niet anno 2013. Net als 15 jaar geleden is er ook nu het tongende stelletje, de irritante schreeuwende kinderen, de puberende luidruchtige allochtonen en een bubbelbad dat overladen vol zit met kinderen die bovenstaande drie ontvlucht zijn.
Dan blijft voor ons het lekkere warme kinderbadje over om heerlijk ontspannen te badderen en lekker bij te kletsen.

Terwijl we een diepgaand gesprek hebben over het leven en alles wat erbij komt kijken, drijven er twee jonge meiden en een jongen langs in het water. De ene meid verteld trots dat ze ´die jongen´ al gehad heeft.  En met gehad interpreteer ik zelf dan maar even dat ze oogcontact heeft gehad en een gênant blosje op haar wangen heeft gevoelt.
Terwijl hun gesprek voort vloeit vraag ik Rianna om met haar prachtige bolle buikje op te staan en ik richt me weer tot de meiden voor mij. ´Kijk meiden, dit is er wat er gebeurd als je met jongens speelt´
Snel druipt het drietal af uit het heerlijk verwarmde kinderzwembadje.

Het duurt niet lang tot de volgende groep kinderen onze kant op komt drijven. Dit keer zijn het zwaar vechtend en oorverdovend schreeuwende jongens die nog net niet de puberteit bereikt hebben. Op een meter afstand van ons vandaag zijn ze elkaar aan het slaan, wurgen en verdrinken. Ik vraag ze of ze die lege hoek aan de andere kant van het zwembad zien? Ja? ‘Dan ga daar lekker spelen, Ik zit hier non-de-ju voor mijn rust jah!’. Ik hoor het mezelf zeggen met een toontje dat iets meer gezag bevat dan ik bedoelde, maar het werkte wel. Tijdelijk.

Uiteindelijk zijn we toch lekker ontspannen gerimpeld als een ouwe perzik het water uit gestrompeld. Het was een spontane actie die ook zeker voor herhaling vatbaar is. Maar geen paniek vaders en moeders van Hoensbroek en omstreken! Ik zal uw kinderen voortaan op vrijdagavond ontzien, want dat ‘disco zwemmen’ daar zijn we misschien dan toch wel een beetje uit gegroeid..