vrijdag 9 januari 2015

Texelse zandkorreltjes op avontuur

Vrijdagochtend, klaar voor vertrek. Tenminste, bijna klaar voor vertrek dan. Nog even snel tanken en dan kan ik beginnen aan mijn vier uur durende autorit naar Texel. Even snel tanken... Daar ging het dus al mis.

Als een standaard cliché vrouw zet ik de auto iets te ver van de tank af, om er bij een poging tot tanken achter te komen dat de slang niet toereikend was. Nu is dat opzich geen ramp, alleen stonden aan alle kanten rijen met auto's te wachten op de eerste rij die van mijn falende actie konden meegenieten. Dus ik spring weer in de auto, rij hem een stuk achteruit en gooi de tank vol. Wanneer ik na het afrekenen naar mijn auto wandel probeer ik zo casual mogelijk mijn jas uit te trekken. Maar wanneer ik rechterarm eruit wil mwurmen, blijft de autosleutel die ik natuurlijk nog in mijn hand heb, in mijn mouw steken waardoor ik vast blijf hangen. Wederom met hetzelfde publiek op de eerste rij. Ik voelde de druk van de haastige mensen en mijn wangetjes rood kleuren van deze gênante  momentjes en dat alles op een tijdsbestek van 4 minuten..

Ik zet mijn koers voort naar het noorden waar ik tijdens de auto rit in gedachte de finale van Idols, The Voice Of Holland en Soundmixshow win. Ongekende zangkunsten! Ik zou willen zeggen dat ik in één keer goed gereden ben maar bij Amsterdam ging het toch even mis. Hoewel ik de lesauto voor mij, die maar niet in durfde te voegen, daarvan de schuld zou willen geven. Het was te spannend om niet te blijven volgen, gevolg was wel dat ik mijn afslag daardoor falicaal miste.

Met 10 minuten vertraging kom ik dan toch nog op tijd in Den Helder aan. Tijd om aan boord van de boot te rijden. Eenmaal op het water sta ik lekker buiten op het dek. Even lekker uitwaaien en over het water turen. Dat was van korte duur toen er drie kleine huftertjes zo'n lol hadden met wie schreeuwt er het hardst..
Ik loop snel naar binnen en ga aan de andere kant mijn rust zoeken. En als bijtjes op zoek naar honing.. Volgen ze mij trouw.

Eenmaal op het eiland zoek ik mijn hotel op waar ik al mijn spullen drop om gelijk even wat Texel strand op te snuiven. Een flink windje, een paar regendruppeltjes en wat muziek in de oren maken dit een heerlijke start van, wat voorspeld is, een winderig weekendje.
Na een kort wandeling keer ik om, om mij om te kleden en wat te gaan eten.en wat kom ik tegen bij het omkleden.. Zand! In mijn BH! Hoe in hemelsnaam vraag je je af. Zand dat drie lagen kleding en een dikke jas heeft weten te trotseren.

Met een goed gezandstraald gezicht en droge kleren settel ik me in het restaurant met een wijntje. Nu is het wachten op het diner.. Dit weekend is er geen paniek. Alleen voor de zandkorreltjes die waarschijnlijk plekken zullen bezoeken die niet bezocht horen te worden in deze weersomstandigheden..