Met een onderzoekende blik bekijk ik deze ochtend mijn wasmachine eens goed. Zoveel verschillende programma's heeft ze te bieden en toch gebruik ik er al zeven jaar maar twee van; het katoen programma en het handwas programma. Nu heeft onlangs een specifieke lingerie verkoopster mij wel even duidelijk gemaakt dat de handwas functie op een wasmachine wel degelijk verschilt van het echt op de hand wassen. Misschien moet ik die theorie eens uitproberen door mijn kleren te vervangen met mijn afwas en dan het handwas programma selecteren..
En toch vraag ik me af.. Die wasmachine van mij heeft dus nooit meer dan twee van haar voorgeprogrammeerde wasprogramma's gebruikt. Wat zou er gebeuren als ik de volgende keer een ander programma selecteer.. Zou ze nog weten wat ze moet doen of zouden al deze instellingen verloren zijn gegaan doordat ze altijd maar het zelfde heeft moeten doen. Misschien heeft ze wel een soort van dementia.
Een wasmachine met alzheimer. Een walzmacheimer.
Misschien moet ik het gewoon eens wat anders proberen. Het geeft vast weer wat leuks om over te schrijven. Over schrijven gesproken. Weet je wat ik zo mooi vind aan schrijven? Dat je mensen kunt inspireren. Soms zet je iemand aan tot nadenken en soms help je iemand om alles even voor een paar minuten te vergeten of laat je iemand lachen. Zo heb ik bijvoorbeeld ook gemerkt dat mijn schrijven de innerlijke taalnazi in sommige mensen naar boven haalt. En weet je, dat is allemaal oké. Want ook ik ben niet perfect. Ook ik maak (taal)vouten. Ja, ook ik faal wel eens.
Over falen gesproken. Die 30 dagen niet drinken is niet echt een persoonlijk succes geworden. Ik heb challenge de eerste keer niet gehaald. Maar een wijze man zei ooit; "Succes is het vermogen om van de ene mislukte poging naar de andere te gaan zonder je enthousiasme te verliezen." Dus geen paniek! In juli 2015 waag ik mij aan mijn tweede poging. En mocht het dan weer mislukken dan is oktober 2015 ook een optie. Aan enthousiasme geen gebrek!
