We hebben allemaal onze geheimen of onderwerpen waar we liever niet over praten. Dat maakt soms dat het voelt als een geheim of een soort van taboe. Soms praat je gewoon liever niet over bepaalde onderwerpen of geneer je je een beetje. Zo zijn er genoeg mensen die bijvoorbeeld onder de douche plassen. Dat wil niet zeggen dat zo'n onderwerp besproken wordt bij de koffieautomaat. Ik zie het al gebeuren dat een collega ronduit gedetailleerd verteld over de sterke straal die er die ochtend geproduceerd werd onder de douche dat de kalkaanslag in het hoekje van de douche eindelijk eens weggepoetst is.
Nee dan weet je dat sommige dingen beter onbesproken kunnen blijven. Maar wat als het onderwerp aan de lunchtafel snuiven is? Moet je dan Pandora's doos openen of hou je subtiel je mond, eet je je boterhammetje luister je naar de verhalen die anderen vertellen. Het zijn van die momenten die jou als collega kunnen definiëren. Want hoe kijken je collega's immers naar je nadat je een onthulling hebt gedaan die je nooit meer ongedaan kan maken?
Ik neem de gok en vertel met een strak gezicht dat ik minstens twee á drie keer in de week zeker een flinke snuif neem. Soms als het een rustige week is geweest, dan blijft het wel eens bij twee keer maar er zijn ook van die tijden dat het bijna dagelijks gebeurd. Vaak doe ik het ook zonder erbij na te denken. Dan schrik ik van mijzelf en bedenk ik me wat andere zouden zeggen als ze me zo zouden zien. Vaak heb ik het gevoel dat ik de enige ben die hier zo'n gewoonte van heeft gemaakt.
Net nog, heb ik toegegeven aan deze drang en heb ik mijn neus eens even flink verwent. Ik krijg zo'n heerlijk gelukzalig gevoel van binnen en probeer hier de hele dag een beetje aan vast te houden. Een gevoel dat ik de hele wereld aan kan blijft vaak lang hangen. Zelfs bij een tegenslag weet ik dat ik altijd iets heb waar ik op terug kan vallen. Ik merk wel, wanneer ik tegen het einde van de dag nog een snuif neem dat het effect niet meer zo sterk is als de eerste snuif van de dag.
Ik vraag mij dan ook wel eens af of er meerdere mensen zijn die dat hebben en dat gevoel delen. Dat overheerlijke gevoel dat je krijgt wanneer je je droge, net gewassen was van het rek af haalt en je neus erin duwt en diep inhaleert. Wanneer je een t-shirt uit de kast haalt en je neus er diep in begraaft. Of wanneer je je beddengoed verschoont, dat je je hoofd wel kunt begraven in het kussen. Die verfrissende robijn lucht dat je dat beertje op de fles bijna kunt voelen, zo zacht en fris ruikt alles.
Mijn favoriete moment is dat moment dat je je gezicht afdroogt met een handdoek die je zonet van het wasrek af hebt gehaald.. Diep inhaleren, even vasthouden en weer uitademen. Het lijkt bijna meditatie. Rustgevend, sfeer verlichtend en ontspannend. Kortom, heb je stress? Geen paniek! Gewoon diep inhaleren en flink door snuiven. Het helpt. Echt!
